ترمی که گذشت ...

سلام دوستان عزیز

ترم 1 با هر سختی و آسونی و تلخی و شیرینی که داشت گذشت. به شخصه از این که وارد یه مقطع دیگه از دوران تحصیل و زندگی شدم خیلی خوشحالم و اگر هم سختی هایی توی این چند ماه و به خصوص این چند روز اخیر تجربه کردم به فال نیک می گیرم.

اولین ترممون بود و تجربه هایی که ما نداشتیم !

 امیدوارم این چند ماه علاوه بر آفتالموسکوپ و آلکالمیا و اجسام هاسال و مکانیسم های دفاعی و والایش و دگماتیسم و تعریف ها و فرمول ها و ... که در جای خودشون اهمیت دارن ، تعاریف مهم تری رو هم یاد گرفته باشم ! قضاوت های نادرستی که در مورد بعضی استادا داشتم و این آخرای ترم کاملا برعکس و اشتباه از آب در اومد. تفکرات نادرستی که نسبت به بعضی از هم کلاسی ها و دوستان خودم داشتم که واقعا ازشون معذرت می خوام و امیدوارم منو ببخشن . شاید گاهی ناخواسته بی احترامی هایی با اساتید و باز هم کلاسی های خودم داشتم که امیدوارم به پای ترم یکی بودنم بذارن و نه خدایی نکرده بی حرمتی و توهین ! 

هر چه که بود ( که خدا رو شکر پر از اتفاق ها خوب و تازه و شیرین بود ) دو سه روز دیگه ترم 1 تموم میشه و بعد از یکی دو هفته استراحت ترم دوم رو شروع می کنیم ... خیلیا از جمله خودم از نمراتی که گرفتیم راضی نبودیم که انشاءالله تو ترم جدید جبران می کنیم ...

این چند ماه به بعضی از دوستان خیلی زحمت دادیم ؛ آقای فلاحی که چند هفته اول زحمت نماینده شدن رو قبول کردند ، آقای رئیس کریمیان ، آقای اقبال که برای صحبت با اساتید و مسئولین دانشگاه تو زمینه های مختلف خیلی وقتشونو گذاشتن و خانم محمدی زاده و خانم علیرضایی که برای پیش برد کارها خیلی زحمت کشیدند .

علاوه بر نماینده ها ، مسئولین نواریون واقعا زحمت زیادی برای آماده کردن نواریون ها کشیدند و من خیلی وقتا میدیدم که آقای رحمانیان و قاسم پور وقت زیادی رو برای پخش یا منگنه کردنشون میذارن ... از این دو عزیز هم بی نهایت سپاس گزاریم 

و در آخر از بعضی از دوستان که بدون هیچ چشم داشتی خلاصه ها و یادداشت برداری هاشون رو در اختیار بقیه قرار می دادن که اونا هم استفاده کنن ... از خانم رزم آور و آقای دانشگر و باقی دوستان مچکریم.

در آخر هم این شعر نو رو از بهروز حسینی بخونید ... زیباست

در کنار خرمنی از واژه ها 

گفته ها

در دل دریایی از حرف و کلام

با مفاهیمی سپید

سبز و زیبا و روان 

یک سخن ، یک حرف ، همچون گوهری

می درخشد در میان

در کنار حرف های رنگ رنگ

گفته هایی با تعابیر قشنگ

می توان آن را شناخت

می توان آن را شنید

نام او زیباست ، یادش جاودان

مهربان است ، مهربانی ، مهربان

آیتی از ماسواست

می توان چون هدیه چر ارزشی

هر کجا بهر کسی تقدیم کرد

هیچ پایانی ندارد دامنش

بی منتهاست

آشنا شد هر که با او

دوستی ها را شناخت

آشتی ها تازه کرد

در دلش کاشانه ای از عشق ساخت

می توان با مهربانی راه رفت

مهربانی غایت فرزانگیست

زایش صد زندگیست

زندگی در چرخش بی وقفه اش 

گر شود ناسازگار یا که بی مهری کند

مهربانی چاره است

مهربانی خصلت اهل خداست

خیزش نور است و لطف

بارش مهر است و داد

هر کسی آن را شناخت

یا که یافت

سینه اش مملو ز عشق کبریاست

«بهروز حسینی»